Odroczenie dziecka od obowiązku szkolnego

1. Odroczenie rozpoczęcia przez dziecko realizacji obowiązku szkolnego może nastąpić w przypadkach uzasadnionych ważnymi przyczynami. Odroczenie może być wydane tylko na jeden rok. Oznacza to, że nie można wydać decyzji o odroczeniu na dwa, trzy lub cztery kolejne lata. Jeżeli jest taka potrzeba odroczenia wydawane są na każdy rok odrębnie, jednak nie dłużej niż do dziesiątego roku życia dziecka.

2. Decyzję w sprawie odroczenia obowiązku szkolnego danego dziecka podejmuje dyrektor publicznej szkoły podstawowej, w obwodzie której dziecko mieszka (art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty).

3. Wniosek o odroczenie dziecka, wraz z uzasadnieniem i, ewentualnie dokumentacją potwierdzającą opisane w uzasadnieniu fakty, składają jego rodzice do dyrektora szkoły podstawowej, w obwodzie, której dziecko mieszka.

4. Przed podjęciem decyzji o odroczeniu dyrektor zobowiązany jest do zasięgnięcia opinii poradni psychologiczno - pedagogicznej.

5. Wniosek o badanie w poradni złożony w innym trybie, to jest z pominięciem dyrektora szkoły, zostanie zrealizowany, jednak opinia nie będzie sformułowana pod kątem odroczenia od obowiązku szkolnego, i nie będzie stanowiła dla dyrektora szkoły, podstawy do wydania decyzji o odroczeniu dziecka od obowiązku szkolnego

6. W przypadku odroczenia dziecko powinno realizować obowiązek wychowania przedszkolnego w przedszkolu lub oddziale przedszkolnym w szkole podstawowej. Jednocześnie warto wiedzieć, że w przypadku wychowania przedszkolnego nie obowiązuje pojęcie „rejonizacji” i obwodów, jak to jest w przypadku szkoły podstawowej. Dziecku odroczonemu od obowiązku szkolnego gmina ma, co prawda obowiązek zapewnić miejsce w przedszkolu lub oddziale przedszkolnym, ale nie musi to być przedszkole wybrane przez rodziców, gdyż to może już nie dysponować wolnymi miejscami.

 

Uwagi

 

Przed podjęciem decyzji o złożeniu stosownego wniosku do dyrektora szkoły rodzice powinni jednak zastanowić się o jej możliwych skutkach.

 

 

1. Badanie dziecka wiąże się z pewnymi konsekwencjami i, mimo formy zabawy, w jakiej jest przeprowadzane, jest dla niego dużym przeżyciem.

2. Zarówno badanie, analiza jego wyników, jak i wydanie opinii dokonywane jest przez fachowców działających w oparciu o rzetelną wiedzę i doświadczenie w zakresie psychologii i pedagogiki oraz obowiązujące przepisy prawa oświatowego. Nie należy się, więc spodziewać, że kwestię opinii w sprawie odraczania sześciolatków potraktują oni niesolidnie.

3. Opinia "pozytywna", to znaczy wskazująca na potrzebę odroczenia dziecka od obowiązku szkolnego, może mieć dalsze konsekwencje, takie jak: zobowiązanie rodziców do dalszej systematycznej, dodatkowej pracy z dzieckiem, kolejne badania oraz konieczność uczęszczania na zajęcia specjalistyczne, wyrównawcze czy korekcyjno – kompensacyjne.

4. Warto zastanowić się, czy zamiar nieposłania sześciolatka do szkoły podyktowany jest konkretnymi przesłankami. Jeżeli dziecko rozwija się prawidłowo i nie przejawia oznak niedojrzałości szkolnej lub emocjonalnej, nie ma co doszukiwać się "na siłę" możliwości odroczenia dnia, w którym powinno ono przekroczyć progi szkoły podstawowej.

5. Należy też wziąć pod uwagę fakt braku podstaw prawnych do przyjmowania przez dyrektorów przedszkoli deklaracji o kontynuacji wychowania przedszkolnego lub wniosków o przyjęcie do przedszkola zgłoszenia dziecka sześcioletniego, urodzonego w pierwszym półroczu 2008 r., to jest w okresie od 1 stycznia do 30 czerwca podlegającego obowiązkowi szkolnemu.

6. Oczywiście w sytuacji, kiedy rodzice mają uzasadnioną obawę, że dziecko nie jest przygotowane do szkoły i obawę tą opierają na konkretnych faktach takich jak informacje i opinie nauczycieli przedszkola, obserwacje z innych placówek, nie wykluczając własnych spostrzeżeń, badanie w poradni psychologiczno - pedagogicznej może być pomocne.

 

Zbigniew Mika

Naczelnik Wydziału Edukacji, Kultury i Sportu

UM w Jaworznie

 

Jaworzno, 20 lutego 2014 r.

_____

b.h.